Category: متون ادبی

بسان سبزه ای شاداب به پای او روییدم،

تنها در جنگلی تاریک می‌رفت،

دلم می‌سوزد به حال برگ پاییزی!

سرانجام آدمی جز این است؟

تنهایی، یک جایی میان آدمهاست …

شبی رفتم به میخانه

ای قاصدک چه می شود؟