یک عمر بخفتیم در خانه ی کی گفتن
یکبار نسفتیم دردانه ی چی گفتن
عارفانه بود این ره، عاشقانه رفتیم ما
در چاه شنیدیم هان، عاقلانه چی گفتن
این رسم آدم شد، اول سخن گفتن
آخر شدن محزون از آنکه چی گفتن
صد خرمن هی گفتن بر باد دهی بهتر
زنهار حبه ای شیرین از خوشه ی چی گفتن …