گاو لطافت یونجه را از بر می کند و ما؟!
چرا هیچکس از سکوت قو سخن نمی گوید؟
چرا هیچکس اسارت کبوتر را نمی بیند؟
چرا هیچکس از دل شقایق ها نمی گرید؟
فریاد، فریاد و فریاد از ضجه ی سینه سرخ که دیگر کسی آن را نمی شنود!
فریاد، فریاد و فغان از اشک یتیم که کسی آن را نمی فهمد!
فریاد، فریاد و نفرین به زمان، که قفسی شده در کمین پرواز انسان!
گاو لطافت یونجه را از بر می کند و ما!؟
چرا هیچکس برای رهیدن سار، میله ها را نمی شکند؟
چرا هیچکس بالهای شکسته چکاوک را نمی بندد؟
چرا هیچکس ناله های معطر یاس را نمی خندد؟
چرا مردم همه در خوابند!؟
گاو لطافت یونجه را از بر می کند! ما چرا کمر سرو را می شکنیم!؟