Tag: آسمانیان

بسان سبزه ای شاداب به پای او روییدم،

تنها در جنگلی تاریک می‌رفت،

دلم می‌سوزد به حال برگ پاییزی!

سرانجام آدمی جز این است؟

تنهایی، یک جایی میان آدمهاست …

شبی رفتم به میخانه

ای قاصدک چه می شود؟